Łupek naturalny

Łupek^® jest produktem naturalnym, podczas produkcji którego nie dodaje się żadnych innych środków, co zapobiega powstawaniu jakichkolwiek odpadów szkodliwych dla środowiska. Jest materiałem, który ze względu na swój osobliwy i niepowtarzalny charakter oraz fakt iż jest produktem naturalnym i całkowicie nieszkodliwym dla środowiska i natury, znajduje coraz częściej zastosowanie również na polskim rynku. Szczególnie jako pokrycie dachowe, jak to – od setek już lat – ma miejsce w wielu innych krajach (na całym świecie). W mniejszym stopniu łupek^® naturalny wykorzystywany jest także jako kamień podłogowy.

Łupek^® jest skałą osadową. Na naszym terenie powstawał on przede wszystkim w Dewonie przed 350 do 400 milionami lat poprzez odkładanie się drobnoziarnistych mas mułu iłowego, które stwardniały pod wpływem nacisku i utworzyły ił. Podczas ruchów górotwórczych warstwy iłu pofałdowały się poprzez nacisk boczny. Podczas tych procesów tektonicznych kamienie iłowe porozcinały się, pierwotne minerały iłowe rozciągnęły się wzdłuż tych delikatnych powierzchni i skrystalizowały się pod wpływem nacisku i ciepła do nowych wysoko wartościowych minerałów (mika). Tym samym pierwotny ił uzyskał nowy element strukturalny: łupkowatość.

Równomierne układanie się minerałów równolegle do procesu łupienia, ich zazębianie się między sobą i tworzenie wielu gęsto ułożonych mikroskopijnych pokładów miki powoduje charakterystyczną dla łupku dachowego łupliwość. Łupek^®  występuje w różnych miejscach na ziemi, poza Europą również w USA, Ameryce Pn., Afryce Pn., Japonii, Chinach, Indiach. Jednak nie każde złoże nadaje się do pozyskiwania materiału, a jeszcze rzadziej materiału używanego jako pokrycie.

Najwięcej łupku^® używa się w krajach Europy zachodniej, a w szczególności we Francji, gdzie stosowanie go ma swoje długowieczne tradycje. Właśnie ze względu na te tradycje i uwarunkowania kulturowe stosuje się różne techniki krycia. Polsce łupek^® był powszechnie używany na terenach dawnych wpływów niemieckich. Do dziś można spotkać stare budynki kryte łupkiem^® jeszcze przed wojną w rejonie Kotliny Kłodzkiej i Jeleniej Góry, gdzie jeszcze po wojnie go wydobywano. Nowoczesne i racjonalne techniki wydobycia jak również nowe formaty umożliwiają dzisiaj każdemu inwestorowi posiadanie dachu lub elewacji z łupka^®. Wybór techniki krycia zależy od gustów potencjalnych klientów lub architektów.

Wydobywany w Mayen łupek^® znajduje się na głębokości ok. 250 m od powierzchni ziemi prowadzą do niego korytarze o długości 25 km które to zaczęły powstawać w połowie XVIII wieku. Wtedy też wydobywano go za pomocą kilofa i dynamitu. W chwili obecnej wydobywa się łupek^® przy użyciu nowoczesnej techniki oraz zaangażowaniu dobrze wykwalifikowanych górników. Po wycięciu za pomocą odpowiedniej średnicy pił, bloki wywozi się na powierzchnię. Zanim jednak powstaną z nich pełnowartościowe szablony czeka je długa droga, Po wydobyciu na powierzchnię z bloków pobiera się próbki i poddaje się badaniu laboratoryjnemu w celu zbadania struktury materiału, wytrzymałości i nasiąkliwości wody. Przeprowadza się również próby mrozoodpornościowe oraz badania kwasowatości. Tylko 12% wydobywanego materiału nadaje się do dalszego przerobu i w konsekwencji trafia na dach. Za pomocą pił diamentowych i przy zastosowaniu najnowszej technologii bloki cięte są na mniejsze fragmenty z których poprzez rozwarstwianie otrzymuje się płytki o grubości około 5 mm. Następnie w zależności od wymagań i zamówień klientów zostają przycinane na określonej wielkości i kształtu szablony, które z kolei są wiercone i sortowane do drewnianych skrzyń.

Jak już wcześniej informowaliśmy w zależności od kraju stosuje się różne techniki krycia i różne szablony. I tak w Wielkiej Brytanii najczęściej stosowane są szablony prostokątne układane w łuskę, a we Francji prostokątne oraz w kształcie karpiówki układane jak wyżej. Największą różnorodność proponują jednak rozwiązania niemieckie. Stosowane techniki krycia są ściśle powiązane z kształtem szablonu i tak możemy wyróżnić szablon: łukowy, prostokątny, łuskowy, octogones, coguettes, rybia łuska. 
Tak więc możemy wyróżnić trzy podstawowe techniki krycia; Staroniemiecki (Altdeutsche), Łukowy (Bogendeckung) i w Łuskę (Schuppendeckung) . Należy tutaj zaznaczyć, iż bez względu na typ krycia stosuje się pełne deskowanie i papę. Coraz częściej jednak w Niemczech powraca się do układania łupku^® na dziko, tzn. że obróbka szablonu odbywa się na dachu przez dekarza, bezpośrednio przed przybiciem i dopasowaniem każdego szablonu osobno.

Generalnie łupek^® dachowy występuje w kolorze grafitowym i w kilku jego odcieniach oraz w zależności od złoża również w kolorze purpurowym i zielonym. Natomiast łupek^® podłogowy występuje w dużo szerszej gamie kolorystycznej. Lecz nie każdy łupek^® podłogowy nadaje się jako pokrycie dachowe. Łupek^® jest produktem natury.
Jego wszechstronność architektoniczna i wytrzymałość czynią z niego idealny materiał budowlany.

Zwiększenie zainteresowania architektów, dekarzy i inwestorów należy wyjaśnić połączeniem jakości skały, właściwej obróbki kamienia i techniki układania, ponieważ łupek^® jest nierówny łupkowi, obróbka obróbce, a technika układania technice układania. Materia ta jest bardzo złożona. Inwestorzy i architekci muszą polegać na funkcjonalności pokrycia dachów i ścian. Mistrz dekarski musi polegać na fachowej wiedzy, sumienności dostawców łupku.

Za jakością tego materiału przemawia z pewnością jego długowieczność, czego dowodem są budynki, które zostały nim pokryte 200 – 250 lat temu. Jest to z pewnością materiał dla znawców i miłośników tego materiału oraz dla osób, którym piękno nie jest obce. Jest to materiał z charakterem, którego nie można porównać z żadnym innym materiałem pokryciowym.

Łupek^® naturalny  to przede wszystkim idealny materiał na pokrycie dachowe ale może on mieć również inne zastosowanie, jak chociażby: 

• płytki podłogowe
• płyty tarasowe lub stopnie
• blaty kuchenne, łazienkowe, umywalki drążone.